63. At ang pananampalataya na sa bawat patak ng ulan mula sa langit ay may mga anghel na naitalagang magdadala nito saanman ito naatasang ilagay.
64. At ang paniniwala na ang mga nangamatay sa digmaan ng Badr mula sa mga di-mananampalataya ay kanilang narinig ang Propeta صلى الله عليه وسلم noong sila ay kinausap ng Propeta صلى الله عليه وسلم gayung sila ay bangkay at nakabaon na sa lupa.
65. At ang paniniwala na kapag nagkasakit ang isang muslim ay magagantimpalaan sa kanyang sakit.
66. At gayundin ang isang martir ng digmaan/Jihad sa kanyang pagkamatay.
67. At ang paniniwala na ang mga bata dito sa mundong ibabaw ay nakararanas din ng sakit. Hindi gaya ng sinasabi ni Bakr bin Abdul Wahid* na sila ay hindi nasasaktan. At ito ay kasinungalingan.
68. At ang paniniwala na walang sinuman ang makakapasok ng Paraiso maliban sa siyang kaawaan ng Allah تعالى at hindi Niya paparusahan ang sinuman maliban sa kanyang pagkakasala batay sa kanyang nagawang kasalanan. At kung sakali man na Kanyang paparusahan ang lahat ng mga nasa kalangitan at kalupaan mapa-mabuti man sila o masama ay hìndî ito matatawag na pandaraya dahil ang pandaraya ay yaong paparusahan niya ang hindi sa kanya at hindi niya pag-aari. Ngunit ang Allah تعالى siya ang nagmamay-ari ng lahat at siya ang masusunod sa lahat ng kanyang nais. Siya ang nagmamay-ari sa mundo at sa kabilang buhay. Kung kaya ay hindi nararapat na tatanungin Siya sa lahat ng kanyang ginagawa ngunit karapatan niya na tayo ang tatanungin sa ating mga gawain. Hindi Siya maaaring tanungin kung bakit at paano Niya ginawa. Ang nararapat sa atin ay ang kumpletong pagsuko at pagtalima sa kanyang kagustuhan.
================
Talababaan:
*sinasabing siya ay isang khariji/kariyismo (kharijite sa Ingles).
64. At ang paniniwala na ang mga nangamatay sa digmaan ng Badr mula sa mga di-mananampalataya ay kanilang narinig ang Propeta صلى الله عليه وسلم noong sila ay kinausap ng Propeta صلى الله عليه وسلم gayung sila ay bangkay at nakabaon na sa lupa.
65. At ang paniniwala na kapag nagkasakit ang isang muslim ay magagantimpalaan sa kanyang sakit.
66. At gayundin ang isang martir ng digmaan/Jihad sa kanyang pagkamatay.
67. At ang paniniwala na ang mga bata dito sa mundong ibabaw ay nakararanas din ng sakit. Hindi gaya ng sinasabi ni Bakr bin Abdul Wahid* na sila ay hindi nasasaktan. At ito ay kasinungalingan.
68. At ang paniniwala na walang sinuman ang makakapasok ng Paraiso maliban sa siyang kaawaan ng Allah تعالى at hindi Niya paparusahan ang sinuman maliban sa kanyang pagkakasala batay sa kanyang nagawang kasalanan. At kung sakali man na Kanyang paparusahan ang lahat ng mga nasa kalangitan at kalupaan mapa-mabuti man sila o masama ay hìndî ito matatawag na pandaraya dahil ang pandaraya ay yaong paparusahan niya ang hindi sa kanya at hindi niya pag-aari. Ngunit ang Allah تعالى siya ang nagmamay-ari ng lahat at siya ang masusunod sa lahat ng kanyang nais. Siya ang nagmamay-ari sa mundo at sa kabilang buhay. Kung kaya ay hindi nararapat na tatanungin Siya sa lahat ng kanyang ginagawa ngunit karapatan niya na tayo ang tatanungin sa ating mga gawain. Hindi Siya maaaring tanungin kung bakit at paano Niya ginawa. Ang nararapat sa atin ay ang kumpletong pagsuko at pagtalima sa kanyang kagustuhan.
================
Talababaan:
*sinasabing siya ay isang khariji/kariyismo (kharijite sa Ingles).
ترجمه أبو حيان
No comments:
Post a Comment