Friday, September 18, 2015

p10



36. At kabilang sa pananampalataya ng Ahlus Sunnah wal Jama'a: ang pagsunod sa mga utos ng imam/pinuno ay hindi sa lahat ng bagay. Nararapat(Wajib) na sundin ang kanyang mga utos sa kabutihan lamang at hindi sa kasamaan.
37. At sa sinumang mananampalataya ay hindi maaari na sabihin o sumaksi na ang isang gumagawa ng kabutihan ay makakapasok ng paraiso at ang isang gumagawa ng masama ay makakapasok ng impiyerno dahil lingid sa ating kaalaman kung ano ang huling gawain ang nakatakda sa kanya. Ito ba'y mabuting gawa o masama. Ngunit tayo ay nangangamba sa mga gumagawa ng kasalanan at umaasa sa sinumang gumagawa ng kabutihan na mapasakanila ang lugod at awa ng Allah تعالى. Gayunpaman bilang kabuuan, ang mga mananampalataya ay walang pag-aalinlangan na sila ay makakapasok ng paraiso at ang mga di-mananampalataya ay makakapasok ng impiyerno.
38. At lahat ng kasalanan ay may pagkakataon upang magbalik-loob at magsisi.
39. At ang Rajm/stone-to-death ( ang pagbato sa isang may-asawa na nagkasala ng pangangalunya / pakikipagtalik sa hindi niya asawa hanggang siya ay mamatay), ang batas/hukom nito ay patuloy at mananatiling isinasabatas.
40. At ang pagpupunas ng medyas sa ritwal na paghuhugas/ablution ay sunnah.
41. Ang pagbawas ng bilang ng rakaat ng Salah/sambahayang na Fardu (i.e. Dhuhur, Asar at Isha ~ ang mga ito ay magiging dalawang rakaat na lang) sa panahon ng paglalakbay ay sunnah.
42. At hinggil sa pag-aayuno sa panahon ng paglalakbay, ang sinuman na nagnanais na mag-ayuno ay maaaring mag-ayuno at sa hindi nais mag-ayuno ay maaaring hindi mag-ayuno.
43. At maaaring magsalah/magsamba sa pamamagitan lamang ng pajamas kung ito ay saklaw niyang natatakpan ang Awrah/pribadong bahagi ng katawan. ~ito ay namumukod-tangi sa mga kalalakihan lamang.
44. At ang Nifaq/ pagkukunwaring banal (hypocrisy) ay ang pananampalataya sa panlabas na gáwain at pananalita ngunit ito ay taliwas sa sinasabi ng puso at damdamin.
45. At ang mundong ito ay lugar ng pananampalataya at pagsasagawa ng mga mabubuting gawain; sapagkat sa oras ng pagkagunaw  ng daigdig, hindi na mapapakinabangan ng  sinuman ang pagtanggap  niya sa katotohanan at mabubuting  gawa, maging  siya man ay mananampalataya sa mga oras na iyon.

No comments: